.png)
Αν και είναι ελαφρώς ανησυχητικό να ακούς τέτοιους ήχους χωρίς να διακατέχεται από μια αίσθηση τόλμης και πρωτοτυπίας, είναι όμως μια απόδειξη της έκρηξης της μουσικής που κάμπτει το είδος που ήταν το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό επίτευγμα της underground σκηνής στη δεκαετία του 1990.
Η μετάδοση αυτή ενισχύει τις πρωτοποριακές τάσεις της εποχής σε πράξεις κάνοντας αυτές τις εξελίξεις να λειτουργούν επιτυχημένα σαν ένα πλαίσιο αξέχαστων ποπ τραγουδιών.
Ιδιαίτερος έπαινος πρέπει να δοθεί στους Broadcast για το συνολικό ηχητικό αποτέλεσμα του "The Noise Made By People" που κυκλοφόρησε 20 Μαρτίου του 90,αφήνοντας έντονο το αποτύπωμα μοτίβων και θορύβων με τύμπανα και κιθάρες ν' απομακρύνονται σκόπιμα όσο συχνά γλιστρούν σε γραμμές μεμονωμένων αιθέριων ονειρικών φόντων.
Έγχορδα και πλήκτρα προκαλούν υπέροχα οράματα soundtrack παλιών ταινιών καθώς και εκείνων που δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί.
Αναλογικό, ακατέργαστο και καθηλωτικό. Αυτό είναι το «Nebulous Nights» - μια ατμοσφαιρική επανερμηνεία του άλμπουμ «Profound Mysteries». Ηχογραφημένη ζωντανά, είναι γεμάτη με after hours νεύματα και αφιερώματα, καθώς και αναφορές σε διάφορα μέρη της παράδοσης των Röyksopp.
Όλα τακτοποιημένα τυλιγμένα μέσα σε μια επικαλυμμένη εσωτερική αναλογική ζεστασιά και πολλά έντονα κομμάτια για να τα ανακαλύψει και ο πιο απαιτητικός και άπληστος ακροατής τους.
Πέρα από την καθαρή ακουστική απόλαυση, το «Nebulous Nights» επιδιώκει να υπογραμμίσει τη σημασία της κριτικής σκέψης και του περίεργου στοχασμού.
Να καλλιεργήσει μια νοοτροπία που επιτρέπει την εξερεύνηση και την προσωπική ανάπτυξη, μη περιορίζοντας τη φαντασία και την έρευνα κάποιου σε μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ή πλαίσιο.
Μια θολή σταυροφορία της ατμοσφαιρικής υφής, τα ανεπιτήδευτα μοτίβα της και η λεπτή, αυξητική δυναμική της, παραδέχονται την πραγματική ομορφιά και ένα είδος αφηρημένου αισθησιασμού που δεν βιώνεις συχνά με μουσική που, ίσως, είναι παρόμοια, αλλά όχι τόσο ποιητική.
Η επιρροή του άλμπουμ Intershop εκτείνεται πέρα από την ετικέτα Kompakt.
Λίγοι καλλιτέχνες έχουν πετύχει την ίδια ισορροπία μεταξύ του ρυθμού πτώσης, της αμμοβολής υφής και των αιμορραγικών συναισθημάτων όσο ο Dettinger.
Περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα (αρχικά κυκλοφόρησε σε CD το 1999) αργότερα, ο λεπτός κατάλογός του γίνεται όλο και πιο μοναδικός, μια φευγαλέα σύγκρουση μιας στιγμής, ένα δημιουργικό όραμα και μια εκκολαπτόμενη σκηνή, δίνοντας έναν ήχο που δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Μπροστά από την εποχή του, το "And Don't The Kids Just Love It" ήταν το επιδραστικότερο ντεμπούτο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1981 και περιλάμβανε το
"I Know Where Lives Syd Barrett".
Η θρυλική lo-fi μπάντα television personalities, (με τον τρομερό Daniel Treacy στον πυρήνα τους έναν από τους μακροβιότερους και κορυφαίους καλλιτέχνες της new wave με μια καριέρα που εκτείνεται σε πάνω από τρεις δεκαετίες), παρήγαγαν την ποιοτικότερη post-punk μουσική της δεκαετίας του 80 ,εμπνευσμένοι από τη Βρετανία του 60, δημιουργώντας το πιο επιδραστικό μεταγενέστερα indie pop ρεύμα που επηρέασε προφητικά πολλούς καλλιτέχνες μουσικούς στην ανεξάρτητη μουσική σκηνή.
.png)
Η μοναχή, συνθέτης και μουσικός που γεννήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα δημιούργησε το εξαίσιο έργο της, ως έναν τρόπο να επιστρέψει στην κοινότητά της: Τα χρήματα που έβγαζε από φιλανθρωπικά άλμπουμ και συναυλίες πήγαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αιθιοπίας, σε ορφανοτροφεία και σε άλλους που εκτοπίστηκαν και καταστράφηκαν, από τον πόλεμο στην πατρίδα της,στο εξωτερικό. Η μουσική της Emahoy είναι ένα αλχημικό μείγμα στυλ, που ενσωματώνει κυματιστές μελωδίες πιάνου, βιολιού και οργάνων που ενημερώνονται από την αιθιοπική λειτουργική παράδοση, την ευρωπαϊκή κλασική μουσική και τις δικές της μελισματικές, κυκλικές μελωδίες.
Στο νέο μεταθανάτιο άλμπουμ Souvenirs , που κυκλοφόρησε σε συνεργασία της οικογένειας Emahoy και της δισκογραφικής εταιρείας Portland Mississippi με τη βοήθεια του ιστορικού Thomas Feng, οι εκπληκτικές συνθέσεις της καλλιτέχνηδας —γεμισμένες για πρώτη φορά με φωνητικά από την ίδια, είναι τραγουδισμένα στα Αμχαρικά και μαγνητοφωνημένα σε κασέτα στο σπίτι της οικογένειάς της στην Αντίς Αμπέμπα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου πολιτικών αναταραχών, αυτά τα συναρπαστικά, περίεργα τραγούδια είναι ένα θρεπτικό βάλσαμο και μια ουσιαστική επέκταση του διαθέσιμου καταλόγου της.
Προσεγγίζοντας τη μοναδική, ζωηρή μουσική του Coltrane με μια προοπτική που διαμορφώνεται έξω από την παράδοση της τζαζ, ο Πολωνός κιθαρίστας Raphael Rogiński επιβράδυνε τα τραγούδια, εξάγοντας πολυφωνικές εντάσεις αγωνιζόμενος για μια οικειότητα και μυστικισμό που υπερβαίνει το είδος.
Την τελευταία μιάμιση δεκαετία, ο Rogiński έχει αναπτύξει ένα μοναδικό και αλάνθαστο στυλ σόλο ηλεκτρικής κιθάρας. Οι μελωδίες του είναι μηρυκαστικές και αναζητητικές, εφαρμόζοντας μικρά στολίδια ή αυθόρμητες παραλλαγές σε μοτίβα δύο και τριών νότων - σαν να έψαχνε κάτι που είχε χάσει ή να προσπαθούσε να πειράξει μια ιδέα που έχει κολλήσει στο άκρη της σκέψης του.
Μόλις δύο τραγούδια πιστώνονται σαν πρωτότυπα του Rogińskiτα "Walkers With the Dawn" και "Rivers" και τα δύο προσαρμοσμένα σε στίχους από τον Langston Hughes, τον πρωτοπόρο ποιητή της Αναγέννησης του Χάρλεμ, και με την παράπονη φωνή της Πολωνής τραγουδίστριας Natalia Η εκτεταμένη επανέκδοση περιλαμβάνει τέσσερα νέα κομμάτια που ηχογραφήθηκαν στη Βαρσοβία το καλοκαίρι του 2024, χρόνια μετά τις αρχικές ηχογραφήσεις, αλλά φτάνουν πίσω στην ιδέα της ριζικής επανερμηνείας του έργου του Coltrane. Το παίξιμο του Rogiński έχει αλλάξει διακριτικά, εμποτισμένο τώρα με μια ακόμη πιο βαθιά ευγένεια και οικειότητα που απηχεί το "Talàn"..
Συναρπαστικό Krautrock, σε σύντομες, εκστατικές εκρήξεις art-rock σε επικά, εκτεταμένα, 20λεπτα live jams. Το γκρουπ με έδρα την Κολωνία ταίριαξε επιδέξια το jammy ψυχεδελικό ροκ με ηλεκτρονικούς διαλογισμούς πριν από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν το συγκρότημα εμφύσησε τον ήχο του με funk και Afrobeat. Για τους Can, η σύλληψη ενός συγκεκριμένου ήχου ήταν δευτερεύουσα σε σχέση με την ιδέα της μουσικής τους ως ένα κίνημα έκφρασης αυτοσχεδιασμού της δικής τους ελευθερίας.
Το Live in Cuxhaven 1976, περιέχει μερικές από τις πιο αχαλίνωτες στιγμές του γκρουπ & ακολουθεί μια προσέγγιση αντίθετη με ένα πραγματικό live σετ, εισάγοντας ρυθμούς ρέγγε και ντίσκο με καθένα από τα τέσσερα κομμάτια του (χωρίς τίτλο και απλά αριθμημένα), να μην έχει διάρκεια μεγαλύτερη από οκτώμισι λεπτά.
Αρχικά κυκλοφόρησε το 1987, αυτή είναι μια re-mixed και remastered έκδοση του ζωντανού άλμπουμ που ηχογραφήθηκε το 1986 στο La Dolce Vita club στη Λωζάνη της Ελβετίας.
Μυστικοί θύλακες έντασης, στιγμές που συνδυάζουν την ομορφιά στα πιο σκοτεινά υπόγεια ρεύματα της ανθρώπινης φύσης, αναδυκνείουν ψηλά τη διαχρονική γοητεία των and also the trees.
Σπάνια συμβαίνει σ'ένα συγκρότημα με μια τόσο ιστορική καριέρα και μια εκτεταμένη δισκογραφία να συνεχίζει να προκαλεί δέος και να εξακολουθεί να εμπνέει πολλούς απο εμάς.