Άνοιξαν από τότε που ένοιωσε την ενέργεια του οικείου του περιβάλλοντος.
Από τις πρώτες του μνήμες όπως αυτή της καλοκαιρινής δροσιάς ξαπλώνοντας στα ξύλινα δάπεδα & στα μωσαϊκά, τις κρυφές αθώες καθημερινές του εξερευνήσεις έως στην διαπίστωση για το πως τελικά κάθε τραγούδι και σύνθεση έχει την ηλικία του δημιουργού του, γι' αυτό και παραμένει πάντα νέο.
Σε όλη του τη διαδρομή μέχρι σήμερα δεν μετάνοιωσε ποτέ, δεν επέλεξε τα πισωγυρίσματα, αποζητούσε μόνο τις τυχαίες στιγμές μέσα από ένα τυχαίο περιβάλλον και γι αυτό η μουσική του έδωσε εσωτερική ισορροπία και ηρεμία και σε εμάς την δυνατότητα να την απολαμβάνουμε!
* ευχαριστώ την Αθανασία Αγοράκη που με την ''Μπαλάντα του χωρισμού'' του Γιώργου Ρωμανού με << ώθησε >> να γράψω λίγα λόγια για αυτόν τον ιδιαίτερο καλλιτέχνη.
Comentários